diff options
Diffstat (limited to 'ffi/n2.lyx')
| -rw-r--r-- | ffi/n2.lyx | 875 |
1 files changed, 875 insertions, 0 deletions
diff --git a/ffi/n2.lyx b/ffi/n2.lyx new file mode 100644 index 0000000..3f2163c --- /dev/null +++ b/ffi/n2.lyx @@ -0,0 +1,875 @@ +#LyX 2.3 created this file. For more info see http://www.lyx.org/ +\lyxformat 544 +\begin_document +\begin_header +\save_transient_properties true +\origin unavailable +\textclass book +\begin_preamble +\usepackage{circuitikz} +\usepackage{tikz} +\end_preamble +\use_default_options true +\maintain_unincluded_children false +\language spanish +\language_package default +\inputencoding auto +\fontencoding global +\font_roman "default" "default" +\font_sans "default" "default" +\font_typewriter "default" "default" +\font_math "auto" "auto" +\font_default_family default +\use_non_tex_fonts false +\font_sc false +\font_osf false +\font_sf_scale 100 100 +\font_tt_scale 100 100 +\use_microtype false +\use_dash_ligatures true +\graphics default +\default_output_format default +\output_sync 0 +\bibtex_command default +\index_command default +\paperfontsize default +\spacing single +\use_hyperref false +\papersize default +\use_geometry false +\use_package amsmath 1 +\use_package amssymb 1 +\use_package cancel 1 +\use_package esint 1 +\use_package mathdots 1 +\use_package mathtools 1 +\use_package mhchem 1 +\use_package stackrel 1 +\use_package stmaryrd 1 +\use_package undertilde 1 +\cite_engine basic +\cite_engine_type default +\biblio_style plain +\use_bibtopic false +\use_indices false +\paperorientation portrait +\suppress_date false +\justification true +\use_refstyle 1 +\use_minted 0 +\index Index +\shortcut idx +\color #008000 +\end_index +\secnumdepth 3 +\tocdepth 3 +\paragraph_separation indent +\paragraph_indentation default +\is_math_indent 0 +\math_numbering_side default +\quotes_style swiss +\dynamic_quotes 0 +\papercolumns 1 +\papersides 1 +\paperpagestyle default +\tracking_changes false +\output_changes false +\html_math_output 0 +\html_css_as_file 0 +\html_be_strict false +\end_header + +\begin_body + +\begin_layout Standard +\begin_inset ERT +status open + +\begin_layout Plain Layout + + +\backslash +def +\backslash +represent#1{ +\backslash +begin{circuitikz} +\backslash +draw (0,0) to[#1] (2,0); +\backslash +end{circuitikz}} +\end_layout + +\begin_layout Plain Layout + + +\backslash +def +\backslash +show#1{ +\backslash +begin{center} +\backslash +represent{#1} +\backslash +end{center}} +\end_layout + +\end_inset + + +\end_layout + +\begin_layout Standard +La +\series bold +corriente alterna +\series default + es aquella que cambia de sentido periódicamente, en contraste con la +\series bold +corriente continua +\series default +, en la que la intensidad y el voltaje son constantes. + La forma de oscilación más típica es la +\series bold +oscilación senoidal +\series default +, dada por +\begin_inset Formula +\[ +v_{s}=V_{p}\cos(\omega t+\theta) +\] + +\end_inset + +donde +\begin_inset Formula $V_{p}$ +\end_inset + + es la +\series bold +amplitud +\series default +, +\begin_inset Formula $\omega$ +\end_inset + + es la +\series bold +velocidad angular +\series default + en +\begin_inset Formula $\unit{rad/s}$ +\end_inset + + y +\begin_inset Formula $\theta$ +\end_inset + + es la +\series bold +fase +\series default +. + Llamamos +\series bold +voltaje pico-pico +\series default + o +\series bold +pico-valle +\series default + a la máxima diferencia de voltaje en el tiempo, que para una oscilación + senoidal es +\begin_inset Formula $V_{pp}=2V_{p}$ +\end_inset + +. + La +\series bold +frecuencia +\series default + es +\begin_inset Formula $f:=\frac{\omega}{2\pi}$ +\end_inset + + y se mide en hercios ( +\begin_inset Formula $\text{Hz}=\text{s}^{-1}$ +\end_inset + +), y el +\series bold +periodo +\series default + es +\begin_inset Formula $T:=\frac{1}{f}$ +\end_inset + +. +\end_layout + +\begin_layout Standard +Un circuito con una fuente de voltaje senoidal tendrá en cualquier punto + un voltaje con oscilación senoidal de igual velocidad angular, si bien + la amplitud y la fase pueden variar. + Dos oscilaciones senoidales que van una delante o detrás de la otra se + dice que están +\series bold +desfasadas +\series default +, mientras que si la diferencia de fase es 0, están +\series bold +en fase +\series default +. + Otras oscilaciones típicas son las ondas cuadradas y las triangulares. + Una fuente de corriente alterna se representa con +\end_layout + +\begin_layout Standard +\begin_inset ERT +status open + +\begin_layout Plain Layout + + +\backslash +show{sV} +\end_layout + +\end_inset + + +\end_layout + +\begin_layout Section +Análisis fasorial +\end_layout + +\begin_layout Standard +Se trata de una forma práctica de analizar circuitos donde la fuente de + voltaje es alterna senoidal. + Un circuito de resistencias (R), inductores (L) y condensadores (C) se + suele denominar circuito RLC. + Tomemos el siguiente ejemplo sencillo: +\end_layout + +\begin_layout Standard +\begin_inset ERT +status open + +\begin_layout Plain Layout + + +\backslash +begin{center} +\end_layout + +\begin_layout Plain Layout + + +\backslash +begin{circuitikz} +\end_layout + +\begin_layout Plain Layout + + +\backslash +newcommand*{ +\backslash +equal}{=} +\end_layout + +\begin_layout Plain Layout + + +\backslash +draw (4.5,0) to[sV=$v +\backslash +equal V_p +\backslash +cos( +\backslash +omega t)$] (0,0) -- (0,2) to[R=$R$] (1.5,2) to[L=$L$] (3,2) to[C=$C$] (4.5,2) + -- (4.5,0); +\end_layout + +\begin_layout Plain Layout + + +\backslash +end{circuitikz} +\end_layout + +\begin_layout Plain Layout + + +\backslash +end{center} +\end_layout + +\end_inset + + +\end_layout + +\begin_layout Standard +Aplicando mallas, +\begin_inset Formula +\[ +v(t)=Ri(t)+L\frac{di(t)}{dt}+\frac{1}{C}\int i(t)\,dt +\] + +\end_inset + + +\end_layout + +\begin_layout Standard +Estamos ante una ecuación diferencial lineal con coeficientes constantes. + Las soluciones naturales para este tipo de ecuaciones son exponenciales, + pues la derivada de una exponencial es la misma exponencial. + La identidad de Euler o de De Moivre nos dice que +\begin_inset Formula $e^{jx}=\cos x\pm j\sin x$ +\end_inset + +, donde +\begin_inset Formula $j:=\sqrt{-1}$ +\end_inset + +. + Tenemos que +\begin_inset Formula $V_{p}\cos(\omega t)=\text{Re}V_{p}e^{j\omega t}$ +\end_inset + +, y como la ecuación es lineal, podemos representar la fuente con +\begin_inset Formula $V_{p}e^{j\omega t}$ +\end_inset + +, omitiendo el operador +\begin_inset Formula $\text{Re}$ +\end_inset + + de +\begin_inset Quotes cld +\end_inset + +parte real +\begin_inset Quotes crd +\end_inset + +. +\end_layout + +\begin_layout Standard +La intensidad es +\begin_inset Formula $i(t)=\text{Re}I_{p}e^{j\omega t+\theta}=\text{Re}I_{p}e^{\theta}e^{j\omega t}:=\text{Re}Ie^{j\omega t}$ +\end_inset + +, por tanto basta encontrar el +\series bold +fasor +\series default + +\begin_inset Formula $I$ +\end_inset + + para resolver el problema. + Sustituyendo +\begin_inset Formula $v(t)$ +\end_inset + + por +\begin_inset Formula $V_{p}e^{j\omega t}$ +\end_inset + + e +\begin_inset Formula $i(t)$ +\end_inset + + por +\begin_inset Formula $Ie^{j\omega t}$ +\end_inset + + y despejando, obtenemos +\begin_inset Formula +\begin{multline*} +V_{p}e^{j\omega t}=RIe^{j\omega t}+L\frac{d}{dt}\left(Ie^{j\omega t}\right)+\frac{1}{C}\int Ie^{j\omega t}\,dt\implies\\ +\implies V_{p}=RI+j\omega LI+\frac{I}{j\omega C}=\left(R+j\left(\omega L-\frac{1}{\omega C}\right)\right)I=:ZI +\end{multline*} + +\end_inset + +donde +\begin_inset Formula $Z$ +\end_inset + + es la +\series bold +impedancia +\series default +, una cantidad compleja +\begin_inset Formula $Z=R+jX$ +\end_inset + + medida en ohmios, en la que +\begin_inset Formula $R$ +\end_inset + + es la resistencia y +\begin_inset Formula $X$ +\end_inset + + es la +\series bold +reactancia +\series default +. + Todos los resultados obtenidos en el anterior capítulo para circuitos de + corriente continua sirven igualmente para corriente alterna sinoidal sin + más que reemplazar la resistencia por la impedancia. + Nos quedamos con que +\begin_inset Formula +\begin{eqnarray*} +Z_{R}=R\text{, } & Z_{L}=j\omega L\text{, } & Z_{C}=-\frac{1}{\omega C}j +\end{eqnarray*} + +\end_inset + + +\end_layout + +\begin_layout Standard +El inverso de la impedancia es la +\series bold +admitancia +\series default +, +\begin_inset Formula $Y=G+jB:=\frac{1}{Z}$ +\end_inset + +, medida en siemens, donde +\begin_inset Formula $G$ +\end_inset + + es la conductancia y +\begin_inset Formula $S$ +\end_inset + + es la +\series bold +susceptancia +\series default +. + Ahora solo queda despejar +\begin_inset Formula $I$ +\end_inset + + y obtener +\begin_inset Formula $i(t)=\text{Re}Ie^{j\omega t}$ +\end_inset + +. + Sea +\begin_inset Formula $I=I_{p}e^{j\theta}$ +\end_inset + +, entonces +\begin_inset Formula +\[ +i(t)=\text{Re}I_{p}e^{j\theta}e^{j\omega t}=I_{p}\cos(\omega t+\theta) +\] + +\end_inset + + +\end_layout + +\begin_layout Section +Potencia en circuitos de corriente alterna +\end_layout + +\begin_layout Standard +Si un voltaje senoidal +\begin_inset Formula $v(t)=V_{p}\cos(\omega t)$ +\end_inset + + resulta en una corriente +\begin_inset Formula $i(t)=I_{p}\cos(\omega t+\theta)$ +\end_inset + +, la potencia instantánea es +\begin_inset Formula $p(t)=v(t)i(t)=V_{p}I_{p}\cos(\omega t)\cos(\omega t+\theta)=\frac{V_{p}I_{p}}{2}(\cos\theta+\cos(2\omega t+\theta))$ +\end_inset + +. + La potencia media +\begin_inset Formula $P$ +\end_inset + + la podemos obtener como +\begin_inset Formula +\[ +P=\frac{1}{T}\int p\,dt +\] + +\end_inset + +u observando que el primer término de la suma en +\begin_inset Formula $p$ +\end_inset + + es constante respecto al tiempo mientras que el segundo es un sinusoide + cuya media es cero, luego +\begin_inset Formula +\[ +P=\frac{V_{p}I_{p}}{2}\cos\theta +\] + +\end_inset + + +\end_layout + +\begin_layout Standard +Si el circuito es sólo resistivo, la diferencia de fase entre +\begin_inset Formula $v$ +\end_inset + + e +\begin_inset Formula $i$ +\end_inset + + es 0 y +\begin_inset Formula $P=\frac{V_{p}I_{p}}{2}=\frac{1}{2}RI_{p}^{2}$ +\end_inset + +, mientras que si el circuito es sólo capacitivo o inductivo entonces +\begin_inset Formula $\theta$ +\end_inset + + es respectivamente +\begin_inset Formula $\unit[90]{\mathring{}}$ +\end_inset + + y +\begin_inset Formula $\unit[-90]{\mathring{}}$ +\end_inset + + y +\begin_inset Formula $P=0$ +\end_inset + +. + En términos de fasores, +\begin_inset Formula +\begin{eqnarray*} +p(t) & = & \frac{1}{2}\text{Re}\left(V\overline{I}+VIe^{2j\omega t}\right)\\ +P & = & \frac{1}{2}\text{Re}V\overline{I} +\end{eqnarray*} + +\end_inset + +donde +\begin_inset Formula $V=V_{p}$ +\end_inset + +, +\begin_inset Formula $I=I_{p}e^{j\theta}$ +\end_inset + + e +\begin_inset Formula $\overline{I}$ +\end_inset + + es el conjugado de +\begin_inset Formula $I$ +\end_inset + +. + Despejando +\begin_inset Formula $V=IZ$ +\end_inset + +, +\begin_inset Formula +\[ +P=\frac{1}{2}\text{Re}|I|^{2}Z=\frac{1}{2}|I|^{2}R=\frac{1}{2}|I_{p}|^{2}R +\] + +\end_inset + +O bien, despejando +\begin_inset Formula $I=\frac{V}{Z}$ +\end_inset + +, +\begin_inset Formula +\[ +P=\frac{1}{2}\text{Re}V\frac{\overline{V}}{\overline{Z}}=\frac{1}{2}\text{Re}\frac{|V|^{2}}{\overline{Z}}=\frac{1}{2}\text{Re}\frac{|V|^{2}Z}{|Z|^{2}}=\frac{1}{2}\frac{|V|^{2}R}{R^{2}+X^{2}} +\] + +\end_inset + + +\end_layout + +\begin_layout Subsection +Valores efectivos o RMS +\end_layout + +\begin_layout Standard +Vemos que definiendo +\begin_inset Formula $I_{eff}=\frac{I_{p}}{\sqrt{2}}$ +\end_inset + +, obtenemos +\begin_inset Formula $P=I_{eff}^{2}R$ +\end_inset + +, similar a la fórmula de la potencia en corriente continua. + Así, podemos definir +\begin_inset Formula $I_{eff}$ +\end_inset + + tal que +\begin_inset Formula $P=I_{eff}^{2}R$ +\end_inset + + para corrientes de forma arbitraria. + Dado que +\begin_inset Formula $P=\frac{1}{T}\int_{0}^{T}i^{2}R\,dt=\frac{R}{T}\int_{0}^{T}i^{2}\,dt$ +\end_inset + +, se tiene que +\begin_inset Formula +\[ +I_{eff}=\sqrt{\frac{1}{T}\int_{0}^{T}i^{2}\,dt} +\] + +\end_inset + +lo que en inglés se conoce como +\emph on +root mean square +\emph default +, por lo que escribimos +\begin_inset Formula $I_{rms}:=I_{eff}$ +\end_inset + +. + Así pues, +\begin_inset Formula +\[ +P=\frac{V_{rms}^{2}}{R}=I_{rms}^{2}R +\] + +\end_inset + + +\end_layout + +\begin_layout Subsection +Factor de potencia +\end_layout + +\begin_layout Standard +Dado que +\begin_inset Formula $P=VI\cos\theta$ +\end_inset + +, siendo +\begin_inset Formula $V=V_{rms}$ +\end_inset + + e +\begin_inset Formula $I=I_{rms}$ +\end_inset + +, podemos definir el factor de potencia como +\begin_inset Formula +\[ +\text{pf}=\frac{P}{VI}=\cos\theta +\] + +\end_inset + + +\end_layout + +\begin_layout Standard +Este valor será 1 para cargas puramente resistivas y 0 para cargas puramente + reactivas. + +\end_layout + +\begin_layout Section +Transformadores +\end_layout + +\begin_layout Standard +\begin_inset ERT +status open + +\begin_layout Plain Layout + + +\backslash +begin{center} +\end_layout + +\begin_layout Plain Layout + + +\backslash +begin{circuitikz} +\end_layout + +\begin_layout Plain Layout + + +\backslash +draw (0,0) node[transformer core]{}; +\end_layout + +\begin_layout Plain Layout + + +\backslash +end{circuitikz} +\end_layout + +\begin_layout Plain Layout + + +\backslash +end{center} +\end_layout + +\end_inset + + +\end_layout + +\begin_layout Standard +Son dispositivos de una frecuencia (normalmente +\begin_inset Formula $\unit[60]{Hz}$ +\end_inset + +) con eficiencia cercana al +\begin_inset Formula $\unit[100]{\%}$ +\end_inset + + ( +\begin_inset Formula $W_{out}\cong W_{in}$ +\end_inset + +) formados por un núcleo de material ferromagnético, normalmente hierro + blando (se magnetiza y desmagnetiza fácilmente), en el que se enrollan + dos bobinas, como se muestra en la figura. +\end_layout + +\begin_layout Standard +\align center +\begin_inset Graphics + filename pegado1.png + +\end_inset + + +\end_layout + +\begin_layout Standard +Si conectamos la bobina primaria a una fuente de voltaje +\begin_inset Formula $v_{s}=V_{p}\cos(\omega t)$ +\end_inset + + y dejamos la segunda sin conectar, se producirá una pequeña corriente en + la primaria que inducirá un flujo magnético en el núcleo de hierro produciendo + a su vez un voltaje inducido en la misma bobina, lo que se conoce como + +\series bold +autoinducción +\series default +. + Este voltaje viene dado por la ley de Faraday como +\begin_inset Formula $v_{1}=-N_{1}\frac{d\psi}{dt}$ +\end_inset + +, siendo +\begin_inset Formula $N$ +\end_inset + + el número de vueltas de la bobina y +\begin_inset Formula $\psi$ +\end_inset + + el flujo magnético inducido. + También se producirá una diferencia de potencial en la bobina secundaria, + dada por +\begin_inset Formula $v_{2}=-N_{2}\frac{d\psi}{dt}$ +\end_inset + +. + Despejando, +\begin_inset Formula $\frac{V_{2}}{V_{1}}=\frac{N_{2}}{N_{1}}$ +\end_inset + +. +\end_layout + +\begin_layout Standard +Si ahora conectamos la bobina secundaria a una carga +\begin_inset Formula $R_{L}$ +\end_inset + +, se produce +\series bold +inducción mutua +\series default +: la corriente producida por la diferencia de voltaje en el circuito secundario + induce un flujo magnético en el núcleo de hierro, induciendo a su vez un + voltaje en el circuito primario, y viceversa. + Entonces, en un transformador ideal, +\begin_inset Formula $V_{1}I_{1}=W_{1}=W_{2}=V_{2}I_{2}$ +\end_inset + +, y en un transformador real esta es una buena aproximación. + Así, +\begin_inset Formula +\[ +\frac{I_{1}}{I_{2}}=\frac{V_{2}}{V_{1}}=\frac{N_{2}}{N_{1}} +\] + +\end_inset + + +\end_layout + +\begin_layout Standard +Por tanto +\begin_inset Formula +\[ +\frac{Z_{1}}{Z_{2}}=\frac{\frac{V_{1}}{I_{1}}}{\frac{V_{2}}{I_{2}}}=\frac{V_{1}I_{2}}{V_{2}I_{1}}=\left(\frac{N_{1}}{N_{2}}\right)^{2} +\] + +\end_inset + +luego si +\begin_inset Formula $N_{1}>N_{2}$ +\end_inset + +, una impedancia pequeña +\begin_inset Formula $Z_{2}$ +\end_inset + + aparece en el circuito primario como una impedancia más grande +\begin_inset Formula $Z_{1}$ +\end_inset + +. +\end_layout + +\end_body +\end_document |
